《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
剧团一人这个导演水平未见进步，总是在剧情无聊到看不下去的时候抛下个催泪弹，然后草草收场给人留下个好像还可以的印象，本身北野武就不是个好拍的对象，柳乐优弥虽然在面部表情和声音语调上有意模仿，但整体呈现出来的人物过于听话了些，就像是一个普通的励志故事，大泉洋这里用得还不错，穿错鞋那段call back了，铃木保奈美还是神采奕奕的，门胁麦真是太苦了，每个导演用她都要拍出被命运捉弄的感觉。
个人觉得还挺好看的啊，无尿点，又是悬崖之上那种感觉，只是后面徐大永成长的有点太快了，突然就变机灵了
师徒情还是非常感动，看着北野武的那些遭遇与经历，想着后来电影中的那些欢乐和温柔，还有包裹着这些元素的性情与粗野，是那么有爱的呢。
有一说一柳乐优弥和大泉洋的表演是真的好，老年北野武的部分应该也是柳乐优弥画的特效妆，那段除了妆有点假之外真的和本人非常像了
将舞台和时间限定在了最小范围内，减小了大场面调度的负担和出错的概率，同时还能以小见大，老谋深算感（褒义
师生情很真，感动！《浅草キッド》可是北野武本人唱的！要是老年北野武是本人出演，那一定有趣极了，我还想听他翘着嘴巴说一句“八嘎呀路”！从开始的谐星到漫才再到演员导演，北野武一直都是那个从浅草出来的小子。
看哭了 俩人演得真不错 阿武真的是不忘初心的人
3.从昭和落语到浅草短剧/漫才，都不可避免地涉及“电视冲击，剧场没落”。近年日本推出一系列质量不错的影视剧来输出本国传统喜剧文化，即便某些技艺风光不再，但他们曾抚慰一个时代。我国的喜剧人多活跃于综艺，聚焦他们的影视剧倒是少见。期待早日看到《德云小子》《老马有喜》等作品。
讲北野武拜师出师的故事。深见千三郎对北野武来说亦师亦父亦友，表达的感情真挚，导演在一些段落处理甚是催泪感人。
虽然场景简单，但抵不住它好看，很精彩，革命先烈用生命换来了现在的和平，最后喊到的时候有点小感动
浅草师徒两人的情谊真的太动人了，大年初一把我看哭。张弛有度，泪中带笑，两个人都演得特别好。表面上一副别惹老子样子，内心都憋着一股劲，默默地付出。从电视上大骂东京奥运会开幕就可以看出，北野武本身也像是这样活着，师傅说艺人不是要去讨好观众，而是要告诉观众什么是好笑。台上可以装疯卖傻，但是下台了一定要体面……都是很朴实又深刻的人生感悟。
导演的口头禅绝对是从师父那里学的！师父真的是又酷又好的人。恩、情，要记一辈子的。
很有共鸣感触，对引路人要有感恩之心，徒弟获奖后敲开师父的家门，看着师父的落魄师娘的遗像，那一刻泪流满面。有过不堪的低谷才能驾驭高光的低调
真正的电影是，哪怕从头到尾就一场阵地战就那么几个人，都能让观众心悬着，悬到最后。
1.What? 没想到这部《浅草小子》竟然是关于「北野武」的传记片。电影改编自北野武写的小说，然而他却没有选择自编自导或客串乃至参与制片(监制)等工作。2.柳乐优弥饰演的北野武，其相貌时常没能让我联想到北野武，而开头和结尾特效妆容比较像北野武的段落则略感违和导致出戏；3.现在回想起《红鳉鱼》，北野武与二宫和也饰演师徒之时，应该会回想起他与他师父的曾年往事吧？……
还行，场景比较简单，就是敌我两组狙击手在一处阵地上斗智斗勇。
巧劲儿太重要了。比长津湖高到不知道哪里去了
中国终于有自己的像点样儿的狙击手的电影了
原本想一部拍北野武的电影居然不是限制级那得多没意思，但其实浅草小子时期的北野武就是如此温情励志，好像红白歌会现场幽暗灯光下那一曲小调，怀旧而伤感。柳乐优弥模仿的惟妙惟肖，但多希望最后那一组镜头导演本尊可以现身。
尊重对手才是尊重自己尊重先烈 更真实才更深刻
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
